Amandelen

Vandaag is Aidan voor de derde keer geopereerd. Deze keer waren het zijn amandelen. De operatie heeft 1u15 geduurd. Veel langer dan ik gedacht had. Tijdens het wachten moet je dan ook nog eens luisteren naar 2 mama's die als onderwerp gekozen hebben: Kleine kinderen voelen er allemaal niets van!

Niet echt hetgeen dat je wil horen, als je weet dat daar wel serieus van afzien!

Het ontwaken ging weer gepaard met veel boosheid en slaan/stampen. Deze keer had ik me voorbereid en had ik mijn mini-laptop mee, zodat hij meteen het vertrouwde geluid hoorde van de kleine einsteins ;). Maar hij werd niet rustig, hij riep steeds AUW!!

De eerste verpleegster drukte me op het hart dat hij niets voelde. Dan de 2de verpleegster kwam op het geluid af (ja, hij kan luid roepen hoor!). En zei: jij hebt pijn he? Dus volgende dosis pijnstilling. En het was gedaan, Aidan in slaap.

Eens op ons kamer, kregen we mee dat Aidan om het kwartier een glaswater moest drinken. Hij wou zo ongeveer 1 slokje op een 45 min. Zolang hij niet goed drinkt, mag zijn infuus niet uit!

'S avonds heeft hij nog iets gekregen voor het bloeden tegen te gaan. Daar heeft hij redelijk slecht op gereageerd. Hij begon heel hard te hoesten en zijn tong en lippen zwollen op. Dus zijn nachtrust was eigenlijk onbestaande.