Onze lieve kleine Aidan is gisteren avond opgenomen in het ziekenhuis. Toen ik met hem aankwam in het ziekenhuis is hij op de parking ook beginnen nog overgegeven. Zijn koorts zakte maar niet. Ze hadden hem alles gegeven wat mogelijk was via een infuus, en hij had nog 41 graden. Dus hebben ze rond hem vol icepacks gelegd, want hij wa zo aan't rillen dat hij stuipen ging krijgen. We hebben tot 4 uur 's ochtens op de spoedafdeling gezeten, wachtend op zijn bloedresultaten. Hij heeft een dubbele oorontsteking, maar de dokters vermoeden dat er meer aan de hand is omdat hij niet goed reageerd op de medicatie. Dus hopelijk zullen de vele testen meer duidelijkheid kunnen geven.
Hij wil nog steeds niet eten, maar zijn koorts is toch al gezakt door de medicatie naar 39. Ik kan hem absoluut geen seconde missen dus blijven we hier bij hem in het ziekenhuis. De meisjes zijn er ook het hart van in, Laura vraagt constant naar waar mama en broertje zijn en Yana'tje heeft al veel geweent, en zei me daar straks nog: "mama, laat broertje niet alleen he!"
2 opmerkingen:
Hè jakkes toch. Wat voel je je dan toch klein hè, als je kind zo ziek is. Heel veel sterkte voor jullie allemaal en beterschap voor de kleine Aidan.
Miriam
Bedankt ;). Het is inderdaad niet gemakkelijk, vooral het hopeloos toekijken.
Een reactie posten